تعیین میزان تأثیر عوامل اتلاف هزینه در هزینه کل پروژه‌های ساخت آپارتمانهای مسکونی

افزایش هزینه یکی از مباحثی است که همواره بر موفقیت پروژه اثر منفی داشته و به دو قسمت سرریز هزینه و اتلاف مالی تقسیم میشود. سرریز هزینه به معنای تفاوت حاصل از قیمت واقعی و قیمت تخمینی پروژه می باشد و منظور از اتلاف هزینه، هزینه هایی است که در قبال فعالیتها و رخدادهایی داده می شود که هیچ نقش مثبتی در فرآیند پروژه نداشته و ارزش افزوده ای ایجاد نمی‌کنند. این پژوهش به مقوله دوم یعنی اتلاف هزینه در ساخت آپارتمانها پرداخته و ضمن جستجو و بررسی عمیق مقالات و پژوهشهای با موضوع افزایش هزینه، توسط مصاحبه با خبرگان و تحلیل تم به سه عامل اصلی دوباره‌کاری، بیکاری نیروی انسانی و ضایعات مصالح رسید. اما منحصربفرد بودن این مقاله مربوط به قسمتی است که میزان تأثیر این عوامل نسبت به هزینه کل تعیین شده است. منظور از هزینه کل، هزینه تولید ساختمان است و هزینه های مربوط به مجوزها و قیمت زمین را دربر نمی‌گیرد. با توجه به عدم وجود مستنداتی که هزینه های ساختمانی در آن به درستی ثبت شده باشد، تنها منبع جمع‌آوری داده مدیران پروژه هستند که داده های موردنیاز با پرسشنامه‌ای حاوی چهار سؤال از 130 مدیر پروژه اخذ گردید. خاطرنشان می‌شود سه سؤال پرسشنامه جواب بلی یا خیر داشت و تنها سؤال آخر نیازمند تخمین مدیر پروژه بود در نتیجه پرسشنامه ارائه شده با توجه به معیارهای تدوین پرسشنامه، بسیار مطلوب و کارا بود. روش مورد استفاده نیز مدل رگرسیون خطی لاسو انتخاب گردید که با توجه به هدف مقاله، نوع داده‌ها و احتمال وجود خطا در تخمین، یکی از گزینه های مطلوب و کاملاً سازگار با شرایط مسأله بود. در نهایت از بین سه عامل، دوباره‌کاری به عنوان مهمترین عامل اتلاف هزینه بدست آمد و در صورت وجود هر سه عامل در پروژه مقدار اتلاف هزینه‌ای 3.12% هزینه کل پروژه محاسبه گردید.